çadır

Hatay’da kadınlar, yaygın bir şekilde sigortasız çalıştırılıyor. Defne annesinin her gün 12 saat çalıştığını ama sigortası olmadığını söylüyor: “Kadınlar böyle çalışıyor daha çok. Erkeklerinki de problemli ama onlara sigorta yapılıyor” diyor.

Tarım işçisi kadınlar, seyyar tuvaletler olmadığı ve tarla sahipleri tuvalete gitmelerini istemediği için eve gidene dek ihtiyaçlarını göremiyor; bu yüzden de böbrek ve idrar yolu hastalıklarına yakalanıyorlar. Tarla işinin yanı sıra ev ve bakım işlerini yüklenen kadınlar, beraber yaşadıkları erkeklerden de şikayetçi.

Samandağ’da kadınlar, 40-50 kişiyle sığındıkları seradan bozma çadırları “ev” yapmaya uğraşıyor. Bir yandan dereden su taşıyıp çamaşır yıkıyor, diğer yandan onca insanı nasıl doyuracaklarını düşünüyorlar: “Piknik tüpüne ihtiyacımız var, hemen bitiyor. Bu kadar kişiye nasıl yemek yapacağız, nasıl yetiştireceğiz?”