Adıyaman’da, patriyarkanın depremin yarattığı yıkımla iç içe geçerek kadınların yaşamları, bedenleri, duyguları üzerindeki baskıyı daha da şiddetlendirdiğini gördüm. Bu noktada biz feministlerin kadını anne ve eş olarak değil, “birey” olarak ele alan, güçlendiren feminist yaklaşım ve dayanışma temelli çabalarımız çok daha önem arz ediyor.
