sendika hakkı

Sendikayla tanışmasıyla birlikte plastik işçisi Esma’nın hayatında çok şey değişti. “Kaybedecek hiçbir şeyimiz yok. Şimdi böyle bir dönemdeyiz. İşçilerin hiçbir hakkının olmadığı bir fabrikadaydık. Birlikte bütün bunları değiştirebileceğimize inandığım için bu eyleme başladım. Sendika artık ikinci evim gibi” diyor.

Barutçu Tekstil’de sendikalı oldukları için işten çıkarılan 4 kadın işçi direnişte. Kadınlar, fabrikada her gün aşağılanmalara ve hakaretlere maruz bırakıldıklarını, ücret ayrımcılığının olduğunu, zor işlerin kadınlara yaptırıldığını, ağlayarak çalışan arkadaşlarının olduğunu anlatıyor. “Sendikalı olarak geri dönene kadar direneceğiz” diyorlar.

Indomie AdkoTurk işçisi kadınlar 23 Ağustos’tan bu yana grevdeler. Direnişin ve grevin en ön saflarında emekleri için mücadele eden kadınlar, “Fabrikada kadınlar olarak tacize ve mobinge maruz kaldık. Yaptıkları suç ve biz bu suçu direnişimizle her yerde söylemeye devam edeceğiz. Biz kadınlar örgütlüyüz ve güçlüyüz. Biliyoruz ki biz kazanacağız!” diyorlar.

Pandemi döneminde kapanma kapsamı dışında kalan ve iş yükleri iyice artan gıda sektöründeki kadınlar, engellere ve zorluklara karşı örgütlenmeye ve direnmeye devam ediyor. Bursa’da bu sektörde örgütlü Tek Gıda-İş Sendikası’na üye kadınlarla sorunlarını ve mücadele deneyimlerini konuştuk. 

Bursa’daki Atılım Tekstil Fabrikası’nda direniş sürüyor. Sendikalı oldukları için işten atılan işçiler, mücadelede geri adım atmıyor. Örgütlenmede başı çeken ve Kod 29 ile işten çıkarılan Serap Yumuşak’ın patrona mesajı net: “İşveren işçiyi dinlesin, işçiye saygı göstersin, bu süreç daha fazla uzamasın!”