Çeviri: Kadın İşçi Haber Merkezi
Pandeminin tüm dünyada hız kesmeden devam ettiği koşullarda kapitalizmin merkezlerine üretim yapan Güney Asya’nın tekstil işçileri özellikle de kadın işçiler ekonomik ve sosyal krizin yükleriyle boğuşmak zorunda kalıyor. Kamboçya’da bu ülkelerden biri.
Bangladeş’in yanı sıra tüm dünyaya terzilik hizmeti veren Kamboçya’da üretilen pantolonlar, ti-şörtler, erkek takım elbiseleri Köln ve Hamburg’un büyük hazır giyim mağaza zincirlerinin vitrinlerinde çok yüksek fiyatla satılırken, işçiler saat ücreti bir dolara, insan haysiyetine aykırı koşullarda çalışıyorlardı.
Pandemi sürecinde ise Avrupa’daki büyük fabrikalar tedarikçi firmalarla sözleşmelerini iptal ederken, bu işyerleri de uzun süredir kapılarına kilit vurmuş vaziyetteler ve pek çok işçi işsiz kaldı. Kapalı fabrikaların önünde pek çok terzi yüzlerinde maskeler ellerinde “Fabrikalarımızı açın” pankartlarıyla eylem yaptılar.
İşsizlik yardımı yetersiz
ARD’in Singapur stüdyosundan Holger Senzer’in konuştuğu 39 yaşındaki kadın işçi Johanna Chenda, Hükümetin asgari ücretin yüzde 60’ı oranında bir işsizlik yardımı vadettiğini ve bunun çok az olduğunu belirttikten sonra şöyle devam ediyordu: “Pandemiden önce haftada altı gün, günde 10 saat çalışarak 230 dolar kazanıyordum. Şimdi fabrika bana sadece 75 dolar veriyor”
Bu ücretle yaşaması imkansız çünkü ülkede fiyatlar pandemi dolayısıyla inanılmaz bir biçimde yükseldi. “Daha önce üç çocukla hayatım zaten zordu ama şimdi karnımızı doyurmak bile sorun oldu. Hiçbir şey alamıyoruz”
Pek çok kadın terzi hiç ücret alamıyor çünkü fabrikalar işçilerle pandemi öncesi dönemde yaptıkları sözleşmeleri yenilemiyorlar, pandemi sonrası da kapılarını açıp açmayacağı henüz belli değil.
https://www.br.de/nachrichten/deutschland-welt/corona-suedostasien-ohne-geld-aus-dem-westen,SEK6m9O
